اگر گزارش‌های رسانه‌ای سال‌های اخیر را باور کنیم، نسل موسوم به «زد/ Z» با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ و البته گفته می‌شود که کنار آمدن با آن‌ها آسان نیست.
بر اساس نظرسنجی کنفدراسیون کارفرمایان نروژ، ان‌اچ‌او، نزدیک به ۷۰ درصد از مدیران کسب‌و‌کارها در این کشور اروپایی معتقدند که مدیریت نسل زد دشوارتر از سایر گروه‌های سنی است. بیش از نیمی از شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی همچنین باور دارند که این نسل انتظارات بالاتری از کارفرمای خود دارد و بسیاری نیز معتقدند که آن‌ها اخلاق کاری ضعیف‌تری دارند.
اما پرسش اصلی اینجاست که آیا مشکل از کل این نسل است یا از کارفرمایان امروزی؟ در همین رابطه، یک نشست بحث‌برانگیز درباره نسل موسوم به «بلور برفی / snowflake» یا اصطلاحا نازک‌نارنجی‌ها در کتابخانه دیخمان در شهر اسلو نروژ در تاریخ سوم آوریل (۱۴ فروردین) برای یافتن جواب این پرسش برگزار شد.
اوضاع جوان‌ها آن‌قدرها هم بد نیست
کامیلا مارتا ایله‌بک، استاد علوم بهداشت عمومی در دانشگاه علوم زیستی نروژ در این نشست گفت: «ما معمولا تمایل داریم روی مشکلات تمرکز کنیم و و خواندن این جور مطالب بیشتر توجه‌مان را جلب می‌کند.» او اضافه می‌کند: «اما اگر به آمار نگاه کنیم، نسل زد در واقع عملکرد نسبتا خوبی دارد.»
بر اساس نتایج نظرسنجی موسسه افکارسنجی اُنگ‌داتا وابسته به دانشگاه اسلومت، نزدیک به ۹۰ درصد از جوانان بر این باورند که زندگی خوبی دارند.
۶۸ درصد آن‌ها باور دارند که آینده‌ای خوب و شاد خواهند داشت، و تنها ۳ درصد فکر می‌کنند که چنین نخواهد بود.
در زمینه اشتغال نیز، ۶۸ درصد از افراد در اوایل دهه ۲۰ زندگی‌شان شاغل هستند. در مقام مقایسه، افراد بین ۵۵ تا ۶۶ سال نیز فقط ۶۹ درصدشان در بازار کار حضور دارند؛ این آمار از سوی مرکز آمار نروژ منتشر شده است.
شکاف نسلی؛ بخشی طبیعی از زندگی
خانم ایله‌بک می‌گوید: «به نظر من، شکاف بین نسل‌ها یک قانون طبیعی است و همیشه وجود خواهد داشت.»
او معتقد است نسل‌های بزرگ‌تر همیشه این امتیاز را دارند که نسل‌های بعدی را نقد کنند، و جوانان هم این امتیاز را دارند که بگویند هیچ‌کس تا حالا به سختی آن‌ها زندگی نکرده است. ایله‌بک اضافه می‌کند: «اکثریت قاطع جوانان در نهایت به اعضای مفیدی برای جامعه تبدیل می‌شوند. من خوش‌بین هستم و به نسل زد اعتماد زیادی دارم.»
بزرگ شدن در دنیای نامطمئن
اودا اومدال عضو نسل زد است. او همچنین نماینده شورای شهرستان آگدر از حزب محافظه‌کار، دانشجو و کارمند پاره‌وقت در سیویتا، یک اندیشکده لیبرال نروژی است.
خانم اومدال بر این باور است که پاندمی ممکن است بخشی از دلیل دشوارتر بودن مدیریت کارگران از نسل او باشد. سیاری از افراد نسل زد مجبور شدند دوران دبیرستان را از خانه‌هایشان تمام کنند یا در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ به دانشجوی دانشگاه تبدیل شوند. او در این بحث گفت: «در آن زمان، درخواست‌های زیادی از ما نمی‌شد.»
اما وقتی جامعه دوباره به حالت عادی برگشت، توقعات نیز ناگهان بازگشتند. انتظارات دقیقا همانند قبل از پاندمی بود، انگار که أصلا آب از آب تکان نخورده بود. او می‌گوید: «ما نسلی هستیم که می‌خواهیم مشارکت کنیم و کار کنیم، اما در طول این مدت، چندین سال از دوران دبیرستان را از دست دادیم.»
عادت کردن به سنگینی شرایط
کایا هوودناک، رئیس سازمان دانشجویی نروژ می‌گوید: «زمانی که نسل والدین ما رشد کردند، دنیا در حال پیشرفت بود. اما ما در زمانی رشد کردیم که بسیاری از همان شاخص‌ها در حال نزول بودند.» ناکفته نماند که او نیز خودش از نسل زد است.
او گفت: «بسیاری از افراد نسل ما به احساس فشار و سنگینی در موقعیت‌های مختلف عادت کرده‌اند. ما در دوران حملات ۱۱ سپتامبر، حملات تروریستی نروژ در سال ۲۰۱۱ و پاندمی بزرگ شدیم.» او معتقد است که نسلش با ترس از آینده زندگی می‌کند. یکی از مواردی که خانم هوودناک باور دارد این است که نسل زدی‌ها در تعیین مرزبندی‌ها و حد و حدود از دیگر نسل‌ها بهتر عمل می‌کند.
او توضیح داد که «در حالی که نسل‌های دیگر درباره همه چیز شوخی می‌کردند، ما زمانی که احساس می‌کنیم چیزی درست نیست، حرف خودمان را می‌زنیم.»
او به این نکته اشاره می‌کند که نسل زد اغلب به عنوان نسل «وُک» (woke) شناخته می‌شود و افزود که «نسل والدین ما باید یاد بگیرد که مرزهای ما را بپذیرند.»
والدین هم از ما حمایت نمی‌کردند
گنار یاکوبسن، معلم و استاد می‌گوید: «نسل والدین ما هم از ما حمایت نمی‌کردند.» او از نسل ایکس است، به این معنا که بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۰ به دنیا آمده است. او اضافه می‌کند: «نسل من اکستازی مصرف می‌کرد و کلیساها را می‌سوزاند. ما به عنوان افرادی تنبل و بی‌مسئولیت شناخته می‌شدیم.»
او یک عمر معلم نسل زدی‌ها بوده و به آن‌ها درس داده و معتقد است که باید بتوانیم شکاف نسلی را پر کنیم. او می‌گوید: «این شکاف به اندازه‌ای که رسانه‌ها نشان می‌دهند گسترده نیست. ما باید با یکدیگر صحبت کنیم نه اینکه درباره یکدیگر صحبت کنیم.»
نسلی که مطالبه‌گر تربیت کرده است
نسل زد اغلب به عنوان نسل نازک‌نارنجی شناخته می‌شود. سوالی که در این بحث مطرح شد این بود که آیا والدین مقصر هستند؟ آیا آن‌ها در تعیین مرزهای روشن برای فرزندانشان کوتاهی کرده‌اند؟
