با گذشت بیش از یک روز از زمان قتل فجیع داریوش مهرجویی، کارگردان برجسته سینمای ایران و همسرش وحیده محمدیفر هنوز سرنخی مشخصی از این پرونده منتشر نشده است.
در حالی که جامعه هنری و سینمایی ایران در شوک قتل داریوش مهرجویی و همسرش به سر میبرد مقامهای انتظامی و قضایی از ادامه تحقیقات و همچنین دستگیری چندین مظنون این پرونده خبر دادهاند.
غلامحسین محسنی اژهای، رئيس قوه قضائيه روز دوشنبه در سخنانی به موضوع قتل مهرجویی اشاره و تاکید کرد که این پرونده باید «به سرعت پیگیری شود و مورد رسیدگی قرار گیرد.» آقای اژهای در این خصوص گفت: «از همان ابتدای امر، مسئولان قضایی مربوطه به موضوع ورود کرده و من نیز شخصا پیگیری و تاکید کردم که با بهرهگیری از کلیه امکانات، هر چه سریعتر قاتل یا قاتلین شناسایی شوند و پرونده آنها با سرعت و دقت رسیدگی و منتهی به صدور حکم شود.»
در همین حال خانه سینما و همچنین کانون کارگردانان سینمای ایران در بیانیههای جداگانهای اعلام کردند به نشانه احترام، سه روز عزای عمومی برای قتل داریوش مهرجویی اعلام میکنند. رسول صدرعاملی، کارگردان در جلسه ای در خانه سینما با اشاره به قتل آقای مهرجویی گفت که همزمان با مراسم تشییع برای یک روز تمام پروژههای سینمایی در سراسر کشور تعطیل شوند.
همچنین کانون کارگردانان سینمای ایران هم در بیانیهای با اشاره به اینکه در کنار خانه سینما، در واکنش به این «جنایت هولناک» سه روز عزای عمومی اعلام میکند، ابراز امیدواری کرده «هرچه زودتر ابعاد این جنایت فجیع روشن شود تا در فضای بسته فرهنگی موجود معانی دیگری از آن استنباط نشود.»
اشاره کانون کارگردانان سینمای ایران احتمالا به اظهار نظرهایی است که از تشابه این قتل با ماجرای قتلهای زنجیرهای دهه هفتاد خورشیدی سخن گفته بودند. عمادالدین باقی، حقوقدان و فعال سیاسی اصلاحطلب روز گذشته در حساب توییتری خود در این خصوص نوشته بود: «قتل هولناک داریوش مهرجویی فیلمساز برجسته ایران وهمسرش دقیقا به سبک قتل داریوش فروهر وهمسرش قطعا پیام واضحی در یادآوری قتلهای زنحیره ای دهه۷۰ دارد.»
آقای باقی که خود به دلیل پیگیریهایش در پرونده قتلهای زنجیرهای به زندان افتاده بود در ادامه نوشته است: «با تداعی قتل دو داریوش وهمسران شان به یک شیوه، در پی القای چه پیامی هستند؟ شتابزدگی درقضاوت میتواند اهداف شوم قاتلان را محقق کند.»
آقای باقی در ادامه در توییت دیگری به دستگاههای مسئول توصیه کرده بود که برای جلوگیری از «پیچیده و شبههناک شدن» این پرونده، زمینه را برای تحقیقات با مشارکت افراد و نهادهای مورد اعتماد جامعه بگشاید.
پرونده قتلهای زنجیرهای به مجموعه کشتارهایی اطلاق میشود که در دهه هفتاد از سوی دستگاههای امنیتی ایران اجرایی و گروهی از روشنفکران، فعالین مدنی و نویسندگان به روشهای مختلفی کشته شدند. مجمعه قتلهای پاییز و زمستان سال ۱۳۷۷ که به کشته شدن داریوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری، جعفر پوینده و محمد مختاری باعث شد تا جنجال گستردهای پیرامون این جنایتها شکل گیرد و در نهایت کار به اظهار نظر مقامهای ارشد کشور هم کشیده شد.