بعد از اظهارات تازه بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، که در آن شرایط مورد نظرش برای توافق تهران و واشنگتن را بیان کرده، ایران اسرائیل را به دیکته کردن سیاست آمریکا در مذاکرات متهم کرد.
عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «وقاحت نتانیاهو قابل توجه است که میخواهد به رئیسجمهور ترامپ دیکته کند که در دیپلماسی خود با ایران چه کاری میتواند یا نمیتواند انجام دهد.»
نخستوزیر اسرائیل روز یکشنبه خواستار برچیده شدن کامل برنامه هستهای ایران و گنجانده شدن موضوع توانایی ایران در زمینه موشکهای بالستیک در مذاکرات شد.
آقای نتانیاهو که در کنفرانس سیاست «سندیکای خبری یهودی» در بیتالمقدس سخنرانی میکرد گفت «توافق واقعی که کار بکند توافقی است که توانایی ایران برای غنیسازی اورانیوم برای سلاح هستهای را از بین ببرد.»
عباس عراقچی گفت این که اسرائیل تصور میکند میتواند به ایران دیکته کند چه کاری انجام دهد یا ندهد «خیالپردازی» است که ارزش پاسخگویی ندارد.
آقای عراقچی مقایسه مذاکرات جاری با گفتگوهای برجام را اشتباه خواند و همچنین هشدار داد که «نه تنها هیچ گزینه نظامی، که قطعاً هیچ راهحل نظامی وجود ندارد. به هرگونه حمله بلافاصله پاسخ مشابه داده خواهد شد.»
مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا هفته پیش گفته بود که ایران میتواند به شرط برچیدن غنیسازی اورانیوم از یک برنامه هستهای غیرنظامی برخوردار باشد، در حالی که عباس عراقچی، همتای ایرانی او تاکید کرده بود که اصل غنیسازی ایران قابل مذاکره نیست.
آقای نتانیاهو در سخنرانی یکشنبه خود گفت «زیرساختهای برنامه اتمی ایران را برچینید.»
و افزود: «این توافقی است که ما میتوانیم تحمل کنیم.»
آقای نتانیاهو همچنین تاکید کرد که برنامه ساخت موشکهای بالستیک ایران هم باید بخشی مذاکرات با تهران باشد؛ موضوعی که آن هم جزو خط قرمزهای مقامهای ایران بوده است.
اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه ایران روز شنبه به تلویزیون دولتی گفت که برنامههای دفاعی و موشکی ایران در مذاکرات هستهای با آمریکا در عمان مورد بحث قرار نمیگیرد:
«موضوع ظرفیتهای دفاعی و موشکهای کشور (در دستور کار) نیست و در گفتوگوهای غیرمستقیم با آمریکا مطرح نشده است.»
اما آقای نتانیاهو گفت که برنامه موشکهای بالستیک ایران «به اندازه» غنیسازی غیرقابل قبول است و افزود که این موضوع را با آمریکا در میان گذاشته است.
نخستوزیر اسرائیل در ادامه تاکید کرد که «توافق بد بدتر از نبود توافق است.»
او یک بار دیگر این دیدگاه خود را مطرح کرد که توافقی «خوب» است که الگوی آن بر مبنای توافق سال ۲۰۰۳ با لیبی باشد.