حسین رحیمی، فرمانده انتظامی پایتخت، از بهکارگیری پهپاد برای شناسایی معترضان خبر داد و همزمان، از «سازمان اطلاعات پلیس تهران» به مثابه یکی از نیروهای اصلی سرکوب و بازداشت معترضان نام برد و گفت که این سازمان در شناسایی و بازداشت بسیاری از معترضان نقش داشته است.
فرمانده انتظامی پایتخت روز یکشنبه، ۱۱ دی (یکم ژانویه ۲۰۲۳)، در معرفی «سازمان اطلاعات پلیس تهران» که در هفتههای اخیر «عامل بازداشت معترضان در پایتخت» دانسته شده است، گفت: «سازمان اطلاعات پلیس تهران از جمله مجموعههایی است که مامورانش از استعداد و توانمندی بسیار بالا و خوبی برخوردار بوده و در طول اغتشاشات، تعداد زیادی از عناصر اصلی و لیدرها را شناسایی و دستگیر کردهاند.»
رحیمی از جمله به پرونده مرگ یک بسیجی به نام «آرمان علیوردی» در جریان سرکوب اعتراضات در شهرک اکباتان اشاره کرد و گفت عملیات «شناسایی و دستگیری» افراد مرتبط با کشته شدن این بسیجی را «سازمان اطلاعات پلیس تهران» انجام داده است.
به گفته فرمانده انتظامی تهران بزرگ، «سازمان اطلاعات پلیس» در جریان این بازداشتها دستکم «۳۳ نفر» را به اتهام مشارکت در کشته شدن علیوردی شناسایی و بازداشت کرد که «برای ۱۳ نفر» از بازداشتشدگان، «پرونده قضایی» تشکیل شده است.
رحیمی ضمن اشاره به اینکه یکی از بازداشتشدگان «زن» است و مابقی «مرد»، این بازداشتها را نتیجه «اشراف و رصد اطلاعاتی» دانست و افزود: «سازمان اطلاعات پلیس تهران، عناصر و لیدرهای اغتشاشات را شناسایی و دستگیر کرده است و این روند ادامه خواهد داشت و اینطور نیست که ما موضوع را رها کرده باشیم.»
فرمانده انتظامی پایتخت، معترضان را «اغتشاشگر و امربر معاندان» خواند و تهدید کرد که «سازمان اطلاعات پلیس» همچنان به شناسایی «لیدرها» و معترضانی که اعتراضات را دنبال کنند، ادامه میدهد و «با قدرت با آنها» برخورد میکند.
حسین رحیمی در بخشی از اظهارات روز یکشنبه خود از «بهکارگیری پهپاد در راستای اهداف اطلاعاتی و امنیتی پلیس تهران» خبر داد و گفت: «اخیرا پهپادها برای شناسایی بهکارگیری شده و این کار با جدیت استمرار و ادامه خواهد داشت.»
پیش از این نیز برخی از فرماندهان سپاه پاسداران و رسانههای نزدیک به آن، خبر استفاده از «پهپاد» را برای شناسایی و بازداشت معترضان، اعلام کرده بود.
این رسانهها حتی تصاویری را منتشر کردهاند که نشان میدهد نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران با استفاده از پهپاد، چند شهروند معترض را در حال شعارنویسی، شناسایی و بازداشت میکنند.
«سازمان اطلاعات پلیس» که اینک فرمانده انتظامی پایتخت، آن را یکی از سازمانهای اصلی شناسایی، بازداشت و سرکوب معترضان، معرفی میکند، یک سال پیش، ۱۷ آذر ۱۴۰۰، با ابلاغ فرمان موافقت علی خامنهای و با تبدیل «نیروی انتظامی» به «فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران»، شکل گرفت.
حسین اشتری، فرمانده انتظامی کل کشور، همان روز گفت: «بر مبنای این طرح، پلیس اطلاعات و امنیت عمومی ناجا به دو مجموعه سازمان اطلاعات و پلیس امنیت عمومی تبدیل شده است.»
اشتری همچنین با اشاره به موافقت علی خامنهای با طرح تبدیل نیروی انتظامی به «فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران»، گفت: «تصویب این طرح توسط فرمانده کل قوا، یک رخداد مهم و یک نقطهعطف در تاریخ انتظامی کشور، و بیانگر توسعه امنیت و خدماتدهی به مردم است.»
مقامهای جمهوری اسلامی ایران با وجود وزارت اطلاعات، از سال ۱۳۸۸ تاکنون دو «سازمان» اطلاعاتی دیگر نیز، از جمله «سازمان حفاظت و اطلاعات قوه قضائیه»، تشکیل دادهاند. پس از آغاز خیزش سراسری در شهریور سال جاری نیز کلیات طرح تشکیل «سازمان حفاظت و اطلاعات قوه قضائیه» را در جایگاه چهارمین سازمان اطلاعاتی با هدف مقابله با «براندازی» و سرکوب مخالفان، در مجلس شورای اسلامی به تصویب رساندهاند.
پس از اعتراضات گسترده مردمی در ۱۳۸۸، به دستور علی خامنهای، «سازمان اطلاعات سپاه پاسداران» تشکیل شد و به موازات وزارت اطلاعات، مسئولیت مستقیم سرکوب مخالفان را بر عهده گرفت.
در پی اعتراضهای سراسری سالهای ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸ نیز علی خامنهای در پاییز ۱۳۹۹، با ارتقای ساختار نیروی انتظامی موافقت کرد و به این ترتیب، «ناجا» به «فرماندهی کل» تبدیل شد و عنوان «فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران» یا «فراجا» را گرفت، و در کنار آن نیز یک سازمان اطلاعاتی به نام «سازمان اطلاعات انتظامی کل کشور» تشکیل شد که خود مرکب از «سازمان اطلاعات انتظامی» و «پلیس امنیت عمومی» است.
پیش از این، در دوره فرماندهی محمدباقر قالیباف بر نیروی انتظامی، نیز «سازمان حفاظت و اطلاعات نیروی انتظامی» به یکی از ارکان سازمان اطلاعاتی و امنیتی غیررسمی در اوایل دهه ۸۰ تبدیل شده بود که از آن با عنوان «اطلاعات موازی» نام برده میشود.
در همان دوره، حفاظت و اطلاعات نیروی انتظامی، پروندههای بازداشتهای گروهی دهها روزنامهنگار و خبرنگار را تحت پروژههای امنیتی مختلف، از جمله «بازداشت روزنامهنگاران سینمایی»، «بازداشت وبلاگنویسان»، «بازداشت روزنامهنگاران اقتصادی»، و نیز احضار و بازجویی دهها هنرمند، نویسنده و فعال مدنی را اجرا کرد.
«سیامک پورزند»، یکی از چهرههایی است که در جریان بازداشتهای «اطلاعات موازی» و به دست حفاظت و اطلاعات نیروی انتظامی بازداشت شد و فشارهای مداوم و مستمر، سرانجام به مرگ مشکوک او انجامید. موارد متعدد دیگری از «مرگهای مشکوک» معترضان بازداشتشده به فاصله کوتاهی پس از آزادی موقت افراد در جریان خیزش سراسری، نیز رخ داده است.
«استفاده از پهپاد» برای شناسایی، بازداشت و سرکوب معترضان و تاکید بر نقش گسترده «سازمان اطلاعات انتظامی»، یا «سازمان اطلاعات پلیس» به گفته حسین رحیمی، نشان میدهد که این سازمان نیز همچون «سازمان اطلاعات سپاه» و «وزارت اطلاعات»، نقش سرکوب معترضانی را بر عهده دارد که نه در خیابان، بلکه در ساعتها و روزهای پس از شرکت در تظاهرات، بازداشت، و در مواردی کشته شدهاند.