نشریه «آتلانتیک» در مقالهای به قلم رابرت ورث در خصوص اعتراضهای جاری در ایران نوشت که مخرج مشترک تظاهرکنندگان این بار «نفرت محض از رژیم حاکم بر ایران است» و آنها خواهان سقوط کلیت نظام هستند تا «ایران را پس بگیرند».
این نشریه افزود: گرچه مرگ مهسا امینی در بازداشت پلیس ایران، جرقهای برای روشن شدن اعتراضات بوده اما راه افتادن شورش در ابعاد جاری حاکی از وجود کوهی از خشم عمیق در میان نسل جوانانی است که احساس میکنند چیزی برای از دست دادن ندارند.
رابرت ورث که تظاهرات ایرانیان بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ را نیز بازتاب داده بود، یادآور شده که ۱۳ سال پس از آن رویدادها، بار سنگین رکود و انزوای اقتصادی ایران به دوش جوانان ایرانی افتاده که از بیکاری فزاینده رنج میبرند و امیدی به داشتن یک زندگی متوسط ندارند.
نشریه آتلانتیک افزوده که پنج سال پیش نیز زمانی که ویدا موحد در خیابان انقلاب تهران روسری خود را سر چوب کرد و ایستاد، موجی از تظاهرات به راه افتاد و حسن روحانی، رئیسجمهوری وقت، در برابر روحانیون تندرو که خواهان سختگیری بیشتر بودند، گفت «نمیتوان شیوه زندگی خود را به نسلهای جدید تحمیل کرد».
به نوشته آقای ورث، رویههای رژیم در برابر تمامی تظاهرات سالهای گذشته و اقدامات آن در مقابله با تظاهرکنندگان روزهای اخیر، از جمله استفاده از آمبولانسها (برای بازداشت مردم و انتقال نیروهای نظامی با آن) بیاعتمادی مردم به رژیم را عمیقتر کرده است.
این گزارشگر که گفتوگوی خود با یک روزنامهنگار درون ایران، بدون ذکر نام او را بازتاب داده، افزوده است که تداوم اعتراضات برای بیان عمق ناخشنودی پس از مرگ مهسا امینی بر سر حجاب او، که یک تجربه «سرنوشتساز» است و حقیقتاً نشان داده که همه چیز به تار مویی بسته است.
