وخامت حال بهاره هدایت؛ نامه فعالان مدنی و هنری برای پایان اعتصاب غذای او: نگران جان عزیز تو و امیدوار به آینده ایران هستیم

چهره‌های معروفی همچون جعفرپناهی، رخشان بنی‌اعتماد، ترانه علیدوستی، جعفر پناهی، محمد رسول‌اف، منصوره شجاعی، مهرانگیز کار و محمدحسین آجرلو از جمله نویسندگان این نامه هستند. آنها خطاب به خانم هدایت نوشته‌اند که «تجدیدعهد با وجدان عمومی و جنبش مهسا» را ارج می‌گذارند.

در این نامه همچنین آمده: ‌‌«جامعه ایران و خانواده‌های دادخواه؛ به تن سالم و روح استوار و آزادی‌خواهت در مسیر عدالت نیاز دارند. تو بعد از بازداشت‌های متعدد و هشت سال زندان ناعادلانه، سال‌های عمر و‌ جوانیت را برای تن ندادن به ظلم و آزادی ایران داده‌ای. ما نگران جان عزیز تو و امیدوار به آینده ایران هستیم. از تو می‌خواهیم در این مسیر سخت و پرهزینه، در کنار مردم با تنی سالم بمانی و مانند همیشه داد از ظالم بستانی و در کنار مظلومان بایستی.»

گفته شده که خانم هدایت در اعتراض به «درگذشت» جواد روحی از بازداشت شدگان اعتراضات سال گذشته که در زندان نوشهر جانش را از دست داد و همچنین برای آزادی الهه محمدی و نیلوفر حامدی دو روزنامه‌نگاران زندانی، دست به اعتصاب غذا زده است.

در روزهای اخیر بسیاری به خبر اعتصاب غذای خانم هدایت واکنش نشان داده‌اند و درخواست مشابهی از او داشتند، مثل محبوبه شعبان‌زاده، مادر نیلوفر حامدی، که روز چهارشنبه ۱۵ شهریور در حساب کاربری خود در اینستاگرام، از خانم هدایت خواست که به خاطر «سلامتی جسم و جان»، «عمر گرانقدر» و «ارزش‌هایی» که در سردارد، به اعتصاب غذایش پایان دهد.

عبدالله مومنی،‌ از فعالان سیاسی و مدنی در ایران در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «بهاره عزیز! ضمن ادای احترام به تلاش‌هایت در راه آزادی ایران، از تو می‌خواهم به اعتصاب غذایت پایان دهی زیرا که حضورت و فریاد رسایت، امیدی برای جنبش زن زندگی آزادی‌ست که در برابر تاریک‌اندیشان چراغ زندگی را افروخته است.»

پیشتر آتنا دائمی، فعال حقوق بشر نیز با انتشار توئیتی از درخواست خانواده جواد روحی از بهاره هدایت برای شکستن اعتصاب غذا خبر داده بود.

خانم دائمی به نقل از خانواده آقای روحی نوشته بود: «بهاره جان هدایت، وجود شما برای ما ملت ایران ضروریست، همانطور که جواد جاوید و هزاران شهید راه آزادی سازنده راه ملت بودند. تو باش و به راهشان ادامه بده. ازصمیم قلب که داغ جواد برآنست عاجزانه به عنوان کوچکترینِ ملت خواهش می‌کنیم برای وجودت که دلگرمی ماست اعتصابت را بشکن.»

خانم هدایت در روز جهانی زن سال ۱۳۸۵ در سازمان‌دهی اعتراضات به قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان مشارکت داشت و کارزار یک میلیون امضا را شکل داد که بارها بازداشت شد.

این زندانی سیاسی در پاییز سال گذشته نیز با نوشتن نامه‌ای از زندان، اصلاحات را پایان یافته اعلام کرد و گفته بود:«درآینده راهی جز انقلاب برای ایران و رفتن جمهوری اسلامی قابل تصور نیست.»

بهاره هدایت در این نامه نوشته بود:«کنترل خشم در زمانی که حکومت جوانی را به جرم بستن خیابان به دار می کشد دشوار است، آن هم در مقابل حکومتی که خود شاهراه‌های حیاتی زیست عادی و شرافتمندانه مردم، خصوصا زنان این سرزمین را سد کرده است.»