بحران آب و مدیریت نامناسب آن، از جمله امور تاثیرگذار مهم بر تغییرات اقلیمی به ویژه فرونشست خاک در مناطق مختلف ایران است.
مصطفی فدایی‌فرد رئیس کمیته ارزیابی سیلاب سدهای بزرگ ایران با انتقاد از نبود «طرح جامع آب مصوب و قابل اتکا در کشور»، گفته بود که مناطق وسیعی از ایران در معرض خطر «فرونشست زمین» و «کوچ ناگزیر ۳۷ میلیون» نفر به مناطق شمالی و غربی کشور قرار دارد.
رئیس کمیته تخصصی ارزیابی سیلاب کمیته ملی سدهای بزرگ ایران پیشتر و در مهرماه ۱۴۰۰ در گفتگویی با ایلنا تأیید کرده بود که بر اساس آمایش سرزمینی سال ۱۳۵۳، روشن بود که «ایران کشوری خشک است»، اما با این حال «توسعه بی‌رویه کشاورزی» و «احداث بی‌رویه سدها» در دستور کار قرار گرفت.
سحر تاج بخش، رئیس سازمان هواشناسی کشور نیز دی‌ماه ۱۴۰۰ با اعلام اینکه «امسال ۴۰ درصد کمبود بارش داریم»، فرونشست در فلات مرکزی ایران را «یک مسئله جدی» ارزیابی کرده بود و تاکید کرده داشت: «باید مانع از برداشت‌های بی‌رویه آب‌های زیرزمینی شد.»
نیک‌آهنگ کوثر، روزنامه‌نگار و پژوهشگر حوزه آب نیز پیشتر در گفت‌وگو با بخش فارسی صدای آمریکا، با اشاره به تأثیر تغییرات اقلیمی و تحولات در گذر زمان از جمله افزایش جمعیت، تأکید می‌کند که نسبت «آب به هر شهروند» در مقایسه با ۱۰۰ سال پیش، به عدد «یک سیزدهم» کاهش یافته و از دلایل اصلی آن را تصمیمات مدیران این حوزه دانسته بود.
اگرچه طی سالهای گذشته صحبت از به اجرا درآمدن تمهیداتی در رابطه با مدیریت بحران‌های اقلیمی مطرح شده‌است اما هنوز هیچکدام از این روشها به عنوان رویکرد اصلی و راهبردی به اجرا درنیامده است.
