وقتی یک سال پیش روسیه به اوکراین حمله کرد، مهمترین مساله مرتبط با ایران در سطح بینالمللی، همچنان همان برنامه هستهای بود که غرب میگوید نگران است به ساخت سلاح هستهای منجر شود. در یکسالگی این جنگ اما، نه تنها این مساله هنوز لاینحل باقی مانده، بلکه تحول دور از انتظار ناشی از همکاری تسلیحاتی تهران و مسکو موجب شده تا برای غرب، دغدغهای تازه در ارتباط با ایران شکل بگیرد: پهپادهای نظامی ایران.
این در حالی است که حتی قبل از مساله پهپادها، توسعه برنامه موشکی ایران نیز مایه نگرانی شرکای منطقهای غرب بود. کشورهایی مانند اسرائیل یا عربستان، به شکل فعالانهای در تلاش بودند تا قدرتهای غربی را قانع کنند که تهدید این موشکها بسیار جدی هستند و پیشرفت نظامی ایران در این زمینه میتواند بر معادلات منطقه اثر بگذارد.
علاوه بر این، آنچه در چارچوب مجادله لفظی ایران و غرب به عنوان «سیاستهای منطقهای» ایران، هدف انتقاد کشورهای غربی بود نیز، بعد از برنامههای هستهای و موشکی، در صدر اولویتهای سیاست خارجی بسیاری از قدرتهای اروپایی و آمریکا بود.
حالا اما اگرچه هنوز مساله برنامه هستهای و سرنوشت برجام، کماکان بزرگترین دغدغه غرب در ارتباط با ایران محسوب میشود، اما جنگ اوکراین موجب شده که موضوع همکاری نظامی ایران و روسیه به حدی برای غرب اهمیت پیدا کند که دیگر ماههاست از جملاتی تکراری مبنی بر ابراز نگرانی از برنامه موشکی یا سیاستهای منطقهای خبری نیست. در عوض آنچه به عاملی تعیین کننده در مناسبات ایران و غرب بدل شده، همین همکاری تسلیحاتی است.