سرانجام اتفاقی که بسیاری از ناظران مسایل خاورمیانه انتظارش را میکشیدند از راه رسید و ایران و عربستان به توافقی برای عادیسازی روابطشان دست یافتند؛ توافقی که بعد از هفت دور مذاکره در طول سه سال به دست آمد و در ماههای اخیر، نشانههایی بسیاری از قریبالوقوع بودن آن دیده شده بود.
اما برخلاف آنچه به شکل علنی اطلاعرسانی شده بود، این توافق در پایتختی امضا شد که کمتر کسی انتظارش را داشت: پکن! در این مدت که ایران و عربستان چندین بار به شکل فشرده درباره اختلافاتشان مذاکره کرده بودند، حتی یکبار نیز نام چین به عنوان میانجی مطرح نبود و مذاکرات با کمک عراق در جریان بود.
ضمن اینکه علاوه بر تنشزدایی میان تهران و ریاض، در چارچوب میانجیگری چین، ایده برگزاری یک نشست منطقهای با حضور نمایندگان دیگر کشورهای عربی خلیج فارس نیز مطرح است که اگر به نتیجه برسد، عملا به نقطه عطفی مهم در سیاست خاورمیانه تبدیل خواهد شد.
هموار شدن راه صلح در یمن، کاهش تنشهای سیاسی عراق و لبنان، هموارتر شدن راه بازگشت سوریه به جمع کشورهای عربی، کاهش تنش نظامی در خلیج فارس و حتی تغییر رویه یک شبکه تلویزیونی فارسیزبان خارج کشور، همه از جمله موضوعاتی هستند که به عنوان نتایج احتمالی این توافق تاکنون به اشکال مختلف در رسانهها مطرح شده است.