همزمان با برگزاری انتخابات مجلس خبرگان رهبری اظهارنظرهایی دربارۀ احتمال انتخاب مجتبی، فرزند علی خامنه‌ای، به رهبری جمهوری اسلامی پس از مرگ پدرش مطرح شده است.
برخی ناظران سیاسی معتقدند که همۀ قلع‌وقمع‌های پیش از انتخابات کنونی خبرگان برای فراهم کردن بستر مناسب انتخاب فردی بوده که حکومت مایل است او را به‌عنوان رهبر آینده معرفی کند.
یک عضو مجلس خبرگان رهبری اخیراً در مصاحبه‌ای ادعا کرد که رهبر جمهوری اسلامی «حتی با بررسی» یکی از فرزندانش به‌عنوان نامزد رهبری آیندۀ حکومت هم مخالفت کرده است.
اما آیا واقعاً علی خامنه‌ای مخالف رهبر شدن پسرش است؟ رهبری احتمالی مجتبی خامنه‌ای در قیاس با دیگر نامزدهای رهبری پس از مرگ خامنه‌ای چه امتیازات و چه چالش‌هایی برای آیندۀ جمهوری اسلامی در پی خواهد آورد؟
رهبری پس از خامنه‌ای؛ آیا فقط پای مجتبی و رئیسی در میان است؟
دو دهه حضور در پشت صحنۀ سیاست
موضوع دخالت‌های مجتبی خامنه‌ای در عرصۀ سیاسی ایران و حتی احتمال رهبر شدن او بعد از مرگ پدرش، اکنون حدود دو دهه است که با وجود هشدارهای مکرر منتقدان جمهوری اسلامی همچنان مطرح است.
یکی از نقاط عطف در علنی شدن مداخله‌های مجتبی خامنه‌ای در سطوح بالای سیاست در جمهوری اسلامی مربوط به ۱۸ سال پیش یعنی انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۴ است که منجر به پیروزی محمود احمدی‌نژاد شد.
در آن زمان، مهدی کروبی یکی از معدود صداهایی بود که جرئت کرد مداخلات مجتبی خامنه‌ای را با ذکر نام علنی کند.
آقای کروبی که به‌مرور بیشتر مورد غضب حکومت قرار گرفت، مجتبی خامنه‌ای را به دخالت در انتخابات آن سال و حمایت از برخی کاندیداها متهم کرد.
