۲۰ تشکل مستقل صنفی و مدنی داخل ایران یک «منشور مطالبات حداقلی» تدوین و منتشر کردهاند. نهادهای امضاکننده تحقق این خواستها را «اولین فرامین و نتیجهی اعتراضات بنیادین مردم ایران» دانستند.
برخی از امضاکنندکان این منشور حداقلی نهادهای صنفی و مدنی مستقلیاند که در سالهای اخیر اعتراضات صنفی گستردهای را در ایران سازمان دادهاند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، اتحاد بازنشستگان، کانون مدافعان حقوق بشر، اتحادیه آزاد کارگران ایران، سندیکای کارگران شرکت نیشکرهفت تپه، اتحادیه تشکلهای دانشجویی دانشجویان متحد، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت و بیدارزنی از جمله تشکلهاییاند که این منشور را امضا کردهاند.
آنها در بخشی از بیانیه خود نوشتهاند جنبش اعتراضی اخیر در ایران بر آن بوده «تا برای همیشه به شکلگیری هرگونه قدرت از بالا پایان دهد و سر آغاز انقلابی اجتماعی و مدرن و انسانی برای رهائی مردم از همه اشکال ستم و تبعیض و استثمار و استبداد و دیکتاتوری باشد».