حدود صد استاد و مدرس سرشناس ایرانی در دانشگاه‌های خارج از کشور در بیانیه‌ای با جامعه دانشگاهی داخل ایران ابراز همبستگی کردند.
در این بیانیه آمده است: «دانشگاه‌های ایران شاهد موج جدیدی از فشارها، تهدیدها، مجازات‌های اداری گوناگون، اخراج‌ها و برخوردهای امنیتی و بازنشستگی زودرس و اجباری استادانی است که از نظر جمهوری اسلامی منتقد، ناراضی و مستقل به شمار می‌روند.»
به نوشته امضاکنندگان بیانیه، «برخوردهای امنیتی و “مجازات” استادان ناهمسو با حکومت پدیده جدیدی نیست و از همان فردای فاجعه “انقلاب فرهنگی” سال ۱۳۵۹ و فرآیند موسوم به “اسلامی کردن” آموزش عالی آغاز شد و در همه ۴۳ سال گذشته ادامه داشته است. حکومت در پی هر بحران بزرگ سیاسی به سراغ دانشگاه می‌آید و بر شدت فشار و برخوردهای امنیتی خود با استادان و دانشجویان می‌افزاید.»
در میان امضاکنندگان بیانیه نام‌های یرواند آبراهامیان، تورج اتابکی، ژانت آفاری، سعید پیوندی، فرهاد خسروخاور، محمدعلی امیر معزی، فریدون خاوند، احمد کریمی حکاک، حسن یوسفی اشکوری و آذر نفیسی به چشم می‌خورند.
آنها هشدار دادند که «برخوردهای حذفی و محدود کننده حکومت با استادان و دانشجویان پی‌آمدهای شومی برای زندگی آکادمیک و علمی، دانشگاه، فرهنگ و جامعه دارد.»
نویسندگان بیانیه در پایان همه را به «پشتیبانی از استادان قربانی سرکوب حکومتی ودفاع از استقلال دانشگاه و آزادی آکادمیک» فرا خواندند.
در حالیکه نگرانی‌ها از فشارهای امنیتی به دانشگاه‌ها رو به افزایش است، رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت ایران امروز اخراج استادان منتقد را «دروغ» خواند.
