در حالی که پنتاگون ائتلافی متشکل از ۱۰ کشور را برای مقابله با تهدید‌های شبه‌نظامیان حوثی مورد حمایت ایران در دریای سرخ تدارک دیده، وال‌استریت ژورنال در گزارشی از کمک اطلاعاتی یک کشتی ایرانی در دریای سرخ به حوثی در حمله مستقیم به کشتی‌های تجاری خبر داد.
این روزنامه آمریکایی با استناد به منابع امنیتی غرب و همینطور منطقه ادعا کرد که یک کشتی تجسسی متعلق به جمهوری اسلامی در دریای سرخ اطلاعات مربوط به کشتی‌های تجاری در حال تردد در منطقه را جمع‌آوری و در اختیار حوثی‌ها قرار می‌دهد.
گفته می‌شود شبه‌نظامیان حوثی از این اطلاعات به منظور هدایت پهپادها و موشک‌ها و هدف قرار دادن کشتی‌های در حال تردد از تنگه باب‌المندب استفاده می‌کنند.
هفته گذشته نیز نیویورک تایمز به نقل از دو منبع نزدیک به حکومت ایران نوشت، سپاه پاسداران ایران با شناسایی کشتی‌های متعلق به اسرائیل در دریای سرخ، اطلاعات مورد نیاز درباره آنها را به شبه‌نظامیان حوثی می‌دهد.
سخنگوی حوثی‌ها در واکنش به این گمانه‌زنی‌ها، گفت که این گروه نیازی ندارد برای حملات خود به ایران تکیه کند. به این سخنگو با ابراز تعجب از این‌که «همه چیز به ایران نسبت داده می‌شود.» افزود: «ما امکانات اطلاعاتی داریم و در طول سال‌ها که مورد تجاور بودیم، آن را ثابت کردیم.»
با این‌حال، به گفته یک مقام امنیتی غربی، «حوثی‌ها فناوری راداری برای هدف قرار دادن کشتی‌ها را ندارند. از این‌رو آنها به کمک ایران نیاز دارند.»
به گمان مقام‌های آمریکایی، واشنگتن به جای اقدامی که ممکن است درگیری با حماس و شبه‌نظامیان حزب‌الله، گروه‌های مورد حمایت ایران را گسترش دهد، به مقابله با حوثی‌ها نظر دارد. حال آن‌که به گفته یک مقام ارشد اسرائیل باید تهران را برای قطع کمک‌هایش به حوثی‌ها تحت فشار قرار داد.
با شروع حمله هوایی و زمینی گسترده اسرائیل به غزه از اواسط اکتبر، حوثی‌ها هشدار دادند کشتی‌هایی را که به نوعی در پیوند با اسرائیل باشند، هدف قرار خواهند داد. این گروه شبه‌نظامی امنیت منطقه را به جنگ غزه گره زده و چندی پیش هشدار داده است که قدرت آن را دارد که سطح تنش‌ها از این هم بالاتر ببرد. آنها در هفته‌های گذشته چند کشتی را هدف قرار دادند.
با بالا گرفتن نگرانی‌ها از ادامه حمله حوثی‌ها به کشتی‌ها در دریای سرخ، چند شرکت کشتیرانی عظیم، از جمله شرکت‌های «مرسک» (دانمارک)، «هاپاگ-لوید» (آلمان) و «سی‌ام‌ای سی‌جی‌ام» (فرانسه) خدمات منطقه‌ای خود را به طور موقت به حالت تعلیق درآوردند؛ اقدامی که موجب افزایش قیمت نفت و تعرفه‌های بیمه برای کشتی‌های در حال عبور از این دریا شد.
