روشهای درمان ناباروری از جمله لقاح مصنوعی یا آیویاف، سالانه به فرزنددار شدن میلیونها نفر در گوشهوکنار جهان کمک میکنند؛ افرادی که بدون این شیوههای نوین درمانی، هرگز پدر یا مادر نمیشدند.
با این حال، نرخ موفقیت این روش، که شامل بوجود آوردن یک جنین سالم از طریق بارورکردن یک تخمک با یک اسپرم در شرایط آزمایشگاهی است، متغیر بوده و بخصوص با افزایش سن پدر و مادرها، کاهش مییابد.
حالا، تقریباً ۵۰ سال پس از تولد نخستین کودک از طریق آیویاف، ناتالی مَسَن، مدیر واحد بالینی مرکز آیویاف بیمارستان آمریکایی پاریس، از امکان استفاده از هوش مصنوعی برای «برگزیدن جنینهای بهتر، یا دستکم تعیین شانس موفقیت آنها» میگوید.
این مرکز درمانی سالانه بیش از ۲۳۰۰ مورد لقاح مصنوعی انجام میدهد و مجهز به «امبریوسکوپی» است که همچون دوربینی ۲۴ ساعته، مدام روند شکلگیری و رشد جنینها را زیر نظر دارد.
از اطلاعات ثبتشده با این دوربین، همچون شکل، تقارن و تقسیم سلولهای جنین، تاکنون در مقیاس بسیار محدودی استفاده شدهاست.
اما تجهیزاتی که از ابزارهای هوش مصنوعی، مثل آموزش ماشین بهره میبرند، میتوانند به پزشکان در انتخاب جنینهایی که شانس بالاتری برای موفقیت دارند، کمک کنند؛ چه برای قرار گرفتن در رحم مادر و چه انجماد برای آینده.
