دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه در ایران میگوید که در سال گذشته خورشیدی حدود ۲۰۰ استاد با محدودیتهایی مواجه شدند و ۲۵ نفر آنها هم اخراج شدهاند.
کارن ابرینیا در گفتگو با سایت خبرآنلاین به عنوان نمونه به «محدودیتهای ایجاد شده و مسائل امنیتی حاکم بر دانشگاهها» اشاره کرده و گفته که این محدودیتها از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور اعمال شده است.
او دولت ابراهیم رئیسی را به «دخالتهای زیاد» در دانشگاهها متهم کرده و گفته است: «اختیارات وزارت علوم کاهش پیدا کرده به طوریکه بهنظر میرسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور میدهد.»
آقای ابرینیا گفته که سال ۱۴۰۲ «برای دانشگاه سال خوبی نبود» و «برای حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه انواع و اقسام محدودیتها و محرومیتها ایجاد شد و حدود ۲۵ استاد هم از دانشگاه اخراج شدند.»
فشار بر استادان و دانشجویان منتقد در ایران رویهای است که در دهههای گذشته با شدت و ضعف ادامه داشته، اما به دنبال اعتراضات ۱۴۰۱ و پیوستن شمار قابل توجهی از دانشجویان و استادان به معترضان، برخوردهای انضباطی و امنیتی هم شدت گرفت.
خبر محدودیت برای حدود ۲۰۰ استاد در حالی اعلام میشود که مقامهای ایرانی، از جمله علی خامنهای، رهبر ایران، از برخوردها با استادان و دانشجویان معترض به جنگ غزه در آمریکا انتقاد میکنند و دانشگاههای ایران هم پیوسته از پذیرش دانشجویان تعلیقی آمریکا میگویند.
به گفته دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه «این محدودیتها شامل استادانی شد که در واکنش به حوادث سال ۱۴۰۱ بیانیه امضا کردند یا اعلام موضع کردند، مثلاً با تبدیل وضعیت آنها از حالت پیمانی به رسمیآزمایشی و بعد وضعیت رسمی موافقت نکردند یا مراحل تغییر وضعیت آنها را متوقف کردند.»
او افزوده که در مواردی «برای ترفیع سالانه استادان مشکل ایجاد کردند، یا ارتقا برخی استادان از دانشیاری به استادی را متوقف کردند. در این میان برخی استادان اخراج شدند و برخی دیگر هم علیرغم اینکه اخراج نشدند اما حقوق آنها قطع شد.»
به گفته کارن ابرینیا در چند مورد «برخی دانشگاهها به استادان گفتند کسانی که درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بیانیهای امضا کردند اگر میخواهند به کارشان ادامه دهند باید توبهنامه امضا کنند و اظهار پشیمانی کنند.»
او در عین حال گفته که به جز محدودیتهای مرتبط با اعتراضات ۱۴۰۱، برخی دیگر هم بهخاطر فعالیت صنفی در کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران هدف قرار گرفتند. به گفته او برخی دانشگاهها با فعالیت صنفی استادان مخالفت کردند درصورتیکه این کانون از وزارت کشور مجوز فعالیت دارد.
پیش از این بعضی از مقامات یا مسئولان دانشگاهی در ایران هرگونه اخراج استادان دانشگاه به دلایل سیاسی را رد کردهاند. از جمله محمد مقیمی، رئیس دانشگاه تهران، چندین بار با رد موضوع اخراج اساتید این دانشگاه به دلیل گرایشهای سیاسی گفته که حاضر است با هر استادی که «ادعا دارد به دلایل سیاسی اخراج شده» مناظره کند.
او گفت: «حتی یک مورد اخراجی از دانشگاه تهران به دلایل سیاسی وجود ندارد، زیرا اخراج معنای خاص خود را دارد. وقتی از ادعای اخراج استاد نام برده میشود به این معنا است که قرارداد یک استاد با استخدام رسمی دانشگاه تهران به دلایل مختلف و به صورت یکطرفه لغو شود که چنین موضوعی طی ۲/۵ سال اخیر در دانشگاه تهران اتفاق نیفتاده است.بلکه با بعضی از استادان به دلایلی چون «مشکل اخلاقی»، «عدم نیاز گروه» و «نمرهٔ پایین ارزیابی دانشجویی» قطع همکاری شده است.»
در ماههای اول ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی در پی «اخراج شماری از استادان دانشگاههای ایران» برخی روزنامههای چاپ ایران از «انقلاب فرهنگی» جدید یاد کرد.
علاوه بر برخوردهای سال گذشته که با دانشجویان و استادان دانشگاه در پی اعتراضها در ایران صورت گرفت در دولت محمود احمدینژاد نیز اعمال محدودیتها بر دانشگاهها از سر گرفته شد از جمله بازنشسته کردن اجباری اساتید آغاز شد و گروهی از اساتید باسابقه بازنشسته شدند.