درحالی‌که وزارت آموزش‌وپرورش بودجه هنگفتی را برای استخدام طلاب در مدارس صرف می‌کند، میلیون‌ها دانش‌آموز در مناطق مختلف ایران در کلاس‌هایی درس می‌خوانند که ایمنی کافی ندارند و به تهدیدی جدی برای سلامت جان و روان کودکان تبدیل شده‌اند. تحصیل دانش‌آموزان در مدارس فرسوده و نیمه‌‌ویران حالا دیگر آن‌قدر علنی و فراگیر است که حتی مقام‌های آموزش‌وپرورش نیز نمی‌توانند آن را لاپوشانی و انکار کنند.
در یکی از آخرین اظهارنظرها، قاسم احمدی لاشکی، معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش‌وپرورش، به تحصیل بیش از سه میلیون دانش‌آموز ایرانی در فضاهای آموزشی پرخطر اعتراف کرد و گفت در صورت وقوع اتفاقی مانند زلزله، جان این دانش‌آموزان به خطر می‌افتد.
این مقام دولتی مدعی شد که مدرسه‌سازی از اولویت‌های وزارت آموزش‌وپرورش است و این وزارتخانه قصد دارد در مجاورت شهرک‌های صنعتی، هنرستان‌هایی برای تحصیل دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم تاسیس کند.
معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش‌وپرورش درباره اینکه این وزارتخانه برای ساخت مدرسه چه بودجه‌ای را پیش‌بینی کرده و چه اقداماتی انجام داده است توضیحی نداد، اما گفت از ۲۴۲ همت (هزار میلیارد تومان) بودجه آموزش‌وپرورش، بالغ‌بر ۹۷ درصد آن به حقوق کارکنان اختصاص دارد و اداره این وزارتخانه با ۲.۳ درصد باقی‌مانده «کار بسیار دشواری» است.
نگاهی به عملکرد وزارت آموزش‌وپرورش به‌ویژه در دوره دولت منصوب علی خامنه‌ای آشکار می‌کند که بخش زیادی از منابع مالی این وزارتخانه صرف استخدام طلاب در مدارس و برنامه‌های عقیدتی، سیاسی و ایدئولوژیک می‌شود.
رضامراد صحرایی، وزیر آموزش‌وپرورش، به‌تازگی از استخدام سه هزار «طلبه و فعال فرهنگی و قرآنی» در مدارس ایران خبر داد و مدعی شد که این افراد در «شرایط عادلانه» طی آزمون استخدامی آموزش‌وپرورش انتخاب شده‌اند.
پیش‌تر نیز به‌کارگیری بیش از ۲۰ هزار طلبه در مدارس ایران خبرساز شده بود. به‌کارگیری بازوهای تبلیغاتی حکومت در مدارس و پرداخت حقوق آنان از جیب مردم با هدف شست‌وشوی مغزی دانش‌آموزان و همسو کردن آنان با جمهوری اسلامی انجام می‌شود. اقدامی که وزیر آموزش‌وپرورش و دیگر مقام‌های حکومتی آن را «تقویت بنیه اعتقادی دانش‌آموزان» می‌نامند.
بودجه اندک آموزش‌وپرورش در مقایسه با دیگر نهادهای اجرایی و صرف همین بودجه اندک در جهت منافع ایدئولوژیک و سیاسی حکومت موجب می‌شود که این وزارتخانه برای ساخت و نوسازی مدارس پولی در بساط نداشته باشد. به همین دلیل این مسئولیت را به مدرسه‌سازان نیکوکار حواله می‌کند.
پیش‌تر حمیدرضا خان‌محمدی، رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس، گفته بود که ۱۰۴ هزار کلاس درس در کشور وجود دارند که باید تخریب، مقاوم‌سازی و بازسازی شوند و چنانچه قرار باشد این کار با اعتبارهای دولتی انجام شود ۵۰ سال طول می‌کشد. او به صراحت گفته بود که این مشکل باید با کمک خیرین مدرسه‌ساز حل شود.
همین مقام دولتی به‌تازگی در سخنانی ابراز خوشحالی کرد که آموزش‌وپرورش با استخدام «نیروهای ارزشی» در مدارس، دبستان‌ها را به «ادبستان» تبدیل کرده است. او نیز به صراحت گفت که حدود ۳.۵ میلیون دانش‌آموز در مدارس خطرآفرین درس می‌خوانند.
مسئولان دولتی در حالی توپ ساخت و نوسازی مدارس را به زمین مدرسه‌سازان می‌اندازند که به‌رغم اعلام آمادگی خیرین مدرسه‌ساز، به اندک تعهدات خود نیز عمل نمی‌کنند.
به گفته ناصر قفلی، رئیس جامعه خیرین مدرسه‌ساز، سه هزار و ۵۰۰ مدرسه وجود دارد که خیرین هزینه ساخت آن‌ها را پرداخت کرده‌اند، اما دولت نتوانسته است این پروژه‌ها را تکمیل کند، درحالی‌که تکمیل این پروژه‌ها به ۱۲ هزار میلیارد تومان پول نیاز دارد.
رئیس جامعه خیرین مدرسه‌ساز نیز پیش‌تر گفته بود که بالغ‌بر سه میلیون دانش‌آموز ایرانی در کلاس‌های درس ناایمن درس می‌خوانند.
او همچنین به «مغفول ماندن» فضاهای آموزشی در مجتمع‌های مسکونی مهر انتقاد کرد و هشدار داد چنانچه ساخت مدرسه در این مجتمع‌ها امسال آغاز نشود، سال آینده حدود پنج میلیون دانش‌آموز بدون مدرسه می‌مانند.
آن‌طور که ناصر قفلی می‌گوید خیرین مدرسه‌ساز آماده‌اند در این زمینه کمک کنند، به شرطی که دولت دست‌کم ۵۰ درصد هزینه‌های ساخت این مدارس را برعهده بگیرد.
برمبنای گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، بیش از پنج هزار مدرسه در ایران سرویس بهداشتی ندارند. همچنین از مجموع حدود ۱۰۷ هزار مدرسه در کل کشور بیش از هفت هزار مدرسه، یعنی بالغ‌بر ۱۱ درصد آن‌ها، آب لوله‌کشی شهری و روستایی ندارند.
در همین گزارش آمده است که بالغ‌بر ۱۵ هزار مدرسه در نقاط مختلف ایران آبخوری مجزا از روشویی ندارند و نزدیک به ۱۲ هزار مدرسه نیز سیستم دفع بهداشتی فاضلاب ندارند. به همه این موارد باید کمبود ۲۰ هزار معلم و کمبود چشمگیر مراقبان سلامت در مدارس را هم اضافه کرد.
پیش‌تر پایگاه داده‌های باز در گزارشی با استناد به آمارهای رسمی، خبر داده بود که نرخ دسترسی به مساجد در سه استان خراسان جنوبی، یزد و مرکزی بیش از دسترسی به مدارس است.
در چنین شرایطی آنچه برای وزیر و دیگر مقام‌های آموزش‌وپرورش اولویت دارد به‌کارگیری وابستگان حکومت در مدارس با هدف اثرگذاری بر جریان فکری دانش‌آموزان است. اقدامی که در نهایت یک هدف کلان را دنبال می‌کند و آن چیزی نیست جز تضمین بقای جمهوری اسلامی.
حمید نیکزاد، دبیر ستاد همکاری‌های حوزه علمیه و آموزش‌وپرورش که طی ماه‌های اخیر به‌تناوب با موضوع استخدام طلاب در مدارس خبرساز شد، در اظهارنظری جدید جمعیت ۱۳ میلیونی دانش‌آموزان را «موقعیتی غیرقابل وصف» خواند و به صراحت گفت که این «فرصتی بی‌نظیر» برای اجرایی کردن اهداف و سیاست‌های سند تحول بنیادین و برنامه‌های تربیت اسلامی در آموزش و پرورش است
