در حالی که نیم قرن از کشتار در المپیک مونیخ می‌گذرد یکی از شاهدان آن روز خونین، روایت خود را شرح می‌دهد. گروه فلسطینی سپتامبر سیاه در جریان بازی‌های المپیک تابستانی سال ۱۹۷۲ مونیخ آلمان غربی، در تاریخ پنج سپتامبر به خوابگاه تیم اسرائیل حمله کرد و دو نفر را درجا کشت و ۹ نفر را گروگان گرفت. در جریان عملیات نجات ناموفق پلیس آلمان، همه گروگان‌ها، پنج گروگان‌گیر و یک افسر پلیس آلمان کشته شدند.
کلاوس لَنگهاف، کاپیتان وقت تیم هندبال آلمان شرقی، یکی از شاهدان این حادثه است. او که در کودکی جنگ جهانی دوم را تجربه کرده، اتفاقات این المپیک را یادآور خاطرات جنگ می‌داند.
خوابگاه لَنگهاف و هم تیمی‌هایش دقیقا روبروی خوابگاه تیم اسرائیل در المپیک مونیخ بود. او حمله مردان مسلح فلسطینی در ۵ سپتامبر ۱۹۷۲ به ورزشکاران اسرائیلی را کاملا به یاد می‌آورد.
کلاوس با یادآوری این اتفاقات می‌گوید: «حدود ساعت ۵:۳۰ صبح، دبیرکل به اتاق من آمد، من را از خواب بیدار کرد و گفت: “کلاوس، به بقیه بازیکنان اطلاع بده که آن‌جا در خوابگاه اسرائیلی‌ها تیراندازی و حمله تروریستی شده است.” ما حتی نمی‌دانستیم عاملان این حمله چه کسانی هستند. واقعا شوکه کننده بود، شوک بسیار عظیمی بود. نه تنها چون که ساعت ۱۱ صبح باید مقابل تیم اتحاد جماهیر شوروی بازی می‌کردیم، بلکه مخصوصا به خاطر این حمله تروریستی فکر می‌کردیم که المپیک تمام شده است.»
دولت آلمان اعلام کرد حاضر است به‌خانواده‌های ۱۱ ورزشکار اسرائیلی که در المپیک تابستانی ۱۹۷۲ مونیخ از سوی اعضای یک گروه فلسطینی کشته شدند غرامت بیشتری بپردازد.
بستگان این ورزشکاران مدت‌هاست که از نحوه برخورد مقامات آلمانی با این حمله و پیامدهای آن انتقاد کرده‌اند. درخواست‌ها برای غرامت بیشتر، یک رویداد یادبود برنامه‌ریزی شده برای پنجامین سالگرد این کشتار را تحت الشعاع قرار داده است.
وزارت کشور آلمان روز چهارشنبه ۲۷ ژوئیه (پنجم مرداد) گفت که در حال حاضر با بستگان این قربانیان در حال مذاکره است و «پیامدهای جدی از نظر مادی و غیر مادی برای بازماندگان تحت تکفل قربانیان» باید بار دیگر ارزیابی شود.
این وزارتخانه به خبرگزاری آلمانی دی‌پی‌ای گفت که پیشنهاد پرداخت‌های بیشتر به بازماندگان قربانیان حمله برنامه‌ریزی شده است.
این نهاد افزود: «مراسم یادبود پنجاهمین سالگرد باید فرصتی برای طبقه‌بندی روشن سیاسی وقایع سال ۱۹۷۲ باشد.»
مشخص نیست که چه میزان غرامت دیگر به خانواده‌های قربانیان پیشنهاد شده است.
اعضای گروه فلسطینی «سپتامبر سیاه» در پنجم سپتامبر ۱۹۷۲ به دهکده المپیک نفوذ پیدا کردند و ورزشکاران تیم اسرائیل را به گروگان گرفتند. هدف آن‌ها آزادی دو زندانی «ارتش سرخ آلمان» در زندان‌های آلمان غربی بود.
یازده اسرائیلی و یک نیروی پلیس آلمان غربی در جریان این حمله و گروگانگیری کشته شدند.
خانواده قربانیان به‌دلیل «اشتباهات گسترده در عملیات پلیس» خواهان دریافت غرامت ۴۰ میلیون مارکی بودند اما این درخواست به دلیل محدودیت‌های قانونی رد شد.
ایلانا رومانو، همسر یوسف رومانو، وزنه‌بردار اسرائیلی که یکی از نخستین افرادی بود که کشته شد روز سه‌شنبه به تلویزیون کان گفت که پیشنهاد فعلی غرامت از سوی آلمان «تحقیر آمیز» است و بازماندگان قربانیان آن را رد کرده‌اند.
وی افزود: «پیشنهاد تحقیرآمیز است و ما بر موضع خود مبنی بر تحریم مراسم [سالگرد] ایستاده‌ایم. آلمان ۵۰ سال با ما بدرفتاری کرد.»
رومانو تصریح کرد که خیلی خوب است که پس از ۵۰ سال آن‌ها تصمیم گرفتند که مسئولیت را بپذیرند. وی با این حال تاکید که آن‌ها باید غرامت مناسبی را به خانواده‌ها پرداخت کنند نه اینکه «پول خرد» به آن‌ها بدهند.
او که پس از گذشت ۵۰ سال همچنان جزئیات حادثه را کاملا به یاد می‌آورد ادامه می‌دهد: « تروریست‌ها یکی از اعضای تیم اسرائیل را در اتاقش کشتند و جسدش را به خیابان انداختند. منظره وحشتناکی بود. جسد آن ورزشکار یا مربی تا زمانی که تروریست‌ها آن را از خیابان بردارند برای مدت زیادی همان‌جا رها شده بود. هر بار از پنجره یا بالکن بیرون را نگاه می‌کردیم آن جنازه را می‌دیدیم. پایین پله‌ها همیشه یک نفر که شاید رئیس تروریست‌ها بود ایستاده بود. او یک نارنجک دستساز در دست داشت و یک نفر در بالکن طبقه بالا و یک نفر هم روی سقف با اسلحه کلاشینکف آماده شلیک بودند.»
کلاوس که کودکی خود را در جنگ جهانی دوم گذرانده می‌گوید: «مثل جنگ بود. من زمانی که ۶ ساله بودم در روستوک جنگ جهانی دوم را تجربه کرده بودم و باید بگویم این حمله تروریستی حتی امروز هم روی من تاثیر می‌گذارد.»
